خدا بازیچه‌ای شد...

به حرف‌های کسی که با نام خدا شروع می‌کند، شک کنید.

پی‌نوشت:
می‌گفت: چیزی که می‌گویی، باور می‌کنم؛ قسم که می‌خوری، شک می‌کنم!

بیمار

وقتی می‌بینی‌ام اما وانمود می‌کنی که نمی‌بینی‌ تا من اول سلام دهم، من شاید فقط به دلیل ذهن بیمار تو ناراحت شوم! و شاید گاهی هم نگران‌‌ات شوم... همین!

پی‌نوشت:
سود و زیانِ سویه‌های تاریک و روشن ما، قبل از دیگران، متوجه خودمان است.

درک

ما فقط افرادی را درک می‌کنیم که شرایط یکسان یا مشابهی داریم!

توضیح!

هرچند مجبور به توضیح نیستیم، اما گاهی لازم می‌شود توضیح دهیم. میزانِ فهم افراد، متفاوت است.

دوری و دوستی!

رعایت فاصله، ضامن دوام رابطه است.

VS

موفقیت و پیشرفت‌های کنونی‌ام را مدیون آموزه‌ها و مهارت‌هایی هستم که در برابرِ یادگیری‌شان مقاومت کرده بودم!