این آدم‌هایی که همیشه در جیب‌شان(حتی به عنوان جاکلیدی) یک پاشنه‌کش دارند را گاهی درک می‌کنم!

پی‌نوشت:
اندراحوالات له شدن انگشت اشاره، موقع پوشیدن کفش بعد از پایان مهمانی و در زمان خداحافظی از میزبان!