این‌که قبلاً دکمه‌های کنترل از راه دور تلویزیون و رسیور را بدون نگاه کردن و فقط با لمس، موقعیت‌شان را حدس می‌زدم و انتخاب می‌کردم، اما اکنون با زل زدن به کنترل و حتی با سعی در خواندنِ نوشته‌ی روی دکمه‌ها، انتخاب‌شان می‌کنم، می‌تواند علامت ورود به سنِ خاصی باشد؟ حتی یادم هست که مدلِ نگه‌داشتنِ هر دو کنترل در هر دو دستم، شبیه نگه‌داشتن دو هفت‌تیر در هر دو دست هفت‌تیرکش‌ها بود؛ اما اکنون، بیشتر شبیه آن است که یک بچه برای اولین بار تپانچه‌ی پلاستیکی بین دستانش بگیرد و ناشیانه آن را به سمتی نشانه رفته باشد! هی جوانی... هی...

پی‌نوشت:
طرز نگه‌داشتن کنترل، در سنین مختلف فرق می‌کند! و مجدد باید بگم: هی جوانی... هی...