وقتی کله‌ی ظهر، خسته از سرِ کار به خانه برمی‌گردم، و قرار است نیم ساعت دیگر بچه را به کلاس ببرم، دیگر ناهار خوردن می‌شود رفع گرسنگی و حتی رفع تکلیف! در واقع، لذتِ به خانه برگشتن و دورِ یک میز نشستن با خانواده و غذا خوردن، کم‌رنگ‌تر می‌شود!
پی‌نوشت:
البته ناگفته نماند که هنوز جای شکرش باقی است!
