Love Songs

در عجب‌ام که چرا تاکنون SLOW RADIO را به من معرفی نکرده‌اید؟!

Violet

بنفش، رنگ محبوب من است. با این حال، دوست ندارم چیزهای زیادی در پیرامون‌ام به این رنگ باشند! از در و دیوار خانه و شهر بگیرید تا لوازم شخصی و وسایل خصوصی و عمومی و... خب، شاید این موضوع کمی عجیب باشد و این پرسش همیشه در ذهنِ من نیز بوده است. اما چند وقت پیش، پاسخ آن را گرفتم؛ بله... در واقع ذهن و ناخودآگاه من دوست ندارد با دیدن مداوم و روزمره‌ی این رنگ، به آن عادت کنم و این رنگ نیز مثل رنگ‌های دیگر، برای‌ام عادی شود.

ناوگان فرسوده

از اوضاع ظاهری و باطنی خودروهایی که در صف جایگاه سوخت‌گیری CNG توقف کرده‌اند، می‌توان به عمق فاجعه‌ی خودروهای فرسوده پی برد!

تو بعد از من...

همیشه دل‌ام خواسته بدانم
لحظه‌های تو بی‌من
چطور می‌گذرد؟
وقتی نگاه‌ات می‌افتد به برگ
به شاخه
به پوست درخت
وقتی بوی پرتقال می‌پیچد
وقتی باران تنها تو را خیس می‌کند
وقتی با صدایی برمی‌گردی
پشت سرت
من نیستم...

"عباس معروفی"

Fast & Furious

گاهی لازم می‌شود ماشین را "سریع و خشن" برانم تا احساس جوانی و حتی نوجوانی کنم!

پی‌نوشت:
یک مدت که با سرعت قانونی یا مطمئنه رانندگی می‌کنم، میانسالی‌ام را بیشتر احساس می‌کنم.

پیاز داغ‌اش را زیاد کن!

بوی خرده‌پیازها در روغنِ داغِ ماهی‌تابه، مست‌ام می‌کند!

نپسندیدن برای خود، پسندیدن برای دیگری!

دوست دارم خواب‌ام را با تمام جزئیات برای دیگری بازگو کنم؛ اما دوست ندارم خوابِ دیگری را با جزئیات بشنوم!

مائده‌های زمینی

چه چیزی جذاب‌تر از این جمله برای تشویق به مطالعه‌ی یک کتاب: «مائده‌های زمینی، کتابی در ستایش شادی، شوق به زندگی و غنیمت شمردن لحظات است.» و در ادامه می‌نویسد: «آندره ژید در این کتاب خداوند را در همه‌ی موجودات هستی متجلی می‌بیند و آزادانه و برخلاف قید و بندهای مذهب، عشق به هستی را مترادف عشق به خداوند می‌داند.»

پی‌نوشت:
مائده‌های زمینی (به فرانسوی: Les nourritures terrestres) اثر آندره ژید نویسنده‌ی بزرگ فرانسه است که نخستین بار در ۱۸۹۷ در پاریس منتشر شد.

زوج‌های معامله‌گر

نویسنده‌ی وبلاگِ "از یادداشت‌های خانم پاپن‌هایم" در این پست، در رابطه با کیفیت و کمیت زندگی مشترک و وظایف و حدود اختیارات و... مطلبی نوشته‌اند. آن‌طور که من برداشت کردم، در کل منظورشان به زبان عامیانه این است که: این‌که دیگه نمی‌شه که!!! در زیر پست‌شان نظری نوشتم که فکر می‌کنم خواندن آن برای شما نیز خالی از لطف نباشد. نوشتم: شاید دیگر لازم باشد که همگی معامله‌گری را یاد بگیریم. حتی شاید بهتر باشد بین دروس ابتدایی نیز گنجانده شود. البته منظورم معامله‌گری در بازارهای مالی نیست؛ معامله‌گری در زندگی زناشوئی‌ست. ظاهراً این رابطه‌ها دیگر با ازخودگذشتگی و فداکاری و بخشش و... نمی‌تواند ادامه پیدا کنند. چون به احتمال زیاد، در نهایت یکی از طرفین، درست یا نادرست احساس خواهد کرد مورد سوءاستفاده قرار گرفته و حق‌اش خورده شده و زندگی‌اش به هدر رفته است.

خاطره‌ها زیباترند...

سه سال پیش خواهرخانم‌ام را به خاطر ابتلا به بیماری سرطان از دست دادیم. او و همسرش در زندگی مشترک‌شان، مثل زندگی‌های مشترک دیگر، تفاهم‌ها و اختلافاتی داشت‌اند؛ اما اکنون بعد از گذشت سال‌ها، هر وقت صحبت از خواهرخانم‌ام می‌شود، فقط خوبی‌ها و تفاهم‌های‌شان در ذهن همسرش تداعی می‌شوند. حالا چه شد که آن موضوع را اینجا می‌نویسم، خواندنِ جمله‌ی: «توما هفت سال با ترزا زندگی کرده بود و اکنون می‌دید که این سال‌ها در خاطره، زیباتر از لحظه‌های واقعی زندگی مشترک‌شان است» در پست "517" وبلاگ "گفت و چای" "فهیم عطار" که او نیز آن را از رمانِ "سَبُکیِ تحمل‌ناپذیر هستی" یا "بار هستی" نوشته‌ی "میلان کوندرا" نقل قول کرده است.