مرزها خیلی دور، مرزها خیلی نزدیک...

تا دیروز وقتی هواپیما از مرز هوایی داخلی واردِ حریم هوایی خارجی می‌شد، حجاب‌ها برداشته می‌شدند؛ امروز وقتی هواپیما از مرز هوایی شهرستان واردِ حریم هوایی تهران می‌شود، حجاب‌ها برداشته می‌شوند.

تحریم محل کار!

گاهی یک کارمند خوب، مجبور می‌شود استعفاء دهد؛ و بعد از آن است که به اهمیت نقش او پی برده می‌شود! یعنی وقتی که دیگر کار از کار گذشته! زمانی که دیگر هم شخص بی‌کار شده، هم محل کار با مشکل مواجه شده است! وگرنه قبل از آن، کسی به خواسته‌ها و نیازهای‌اش اهمیت نمی‌دهد! هرچند بعداً یک کارمند دیگر، با حقوق و مزایای بیشتر(همان چیزی که کارمند قبلی درخواست‌اش را داشت، اما موافقت نمی‌شد) جای او را می‌گیرد؛ اما... بعد از خرابی بصره...!!!

پی‌نوشت:
گاهی مجبور می‌شویم کاری را انجام دهیم که حتی شاید در ظاهر به ضرر خودمان نیز هست؛ اما بعداً به این نتیجه می‌رسیم که کاش زودتر آن تصمیم را گرفته بودیم!

دندان و نان...

- شغلت چیه؟
+ هر روز سر یکی دو نفر کلاه می‌ذارم.
- ای بابا! چند تا بچه داری؟
+ یه دونه.
- بذار یکی دیگه هم بشه.
+ اوضاع اقتصادیم اجازه نمی‌ده.
- نترس؛ روزیِ بچه رو خدا می‌رسونه.
+ یعنی هر روز به جای یکی دو نفر، سرِ سه چهار نفر کلاه می‌ذارم؟
- ...

قضاءِ ضعیف!

مواظب باشیم کلاه سرِمان نرود؛ عزم ماثری برای کوتاه کردن دست کلاه‌برداران وجود ندارد!

رسد آدمی به جایی...

گاهی به این فکر می‌کنم که این‌ها با یک تُن متریال چه خودرویی(!) سرِ هم می‌کنند، آن‌ها با همان مقدار چه خودرویی خلق می‌کنند!

ویتامین B12 از جنس زندگی!

جای خالی کله پاچه را می‌شود با سیرابی پر کرد.

پی‌نوشت:
هوای گرگ‌ومیش و خنکِ ساعت 5 بامداد مهر ماه؛ کلبه‌ای در یک باغ سرسبز؛ در کنار آتش و یک دوست صمیمی...

Enjoy Autumn

تابش پرتوهای کم رمقِ آفتابِ بعد از ظهر پاییز از پنجره‌ به داخل خانه؛ رقص ذرات معلق در هوا با صدای موسیقی آرام رادیو...

زندگی!!!

جمله‌ی: «نه بیهوده بود و نه می‌توانستم در آن سودی بیابم» مرا یادِ زندگی خودم انداخت!

سوءتفاهم

هوای سردِ مه‌آلود،
برگ‌های خزان،
فصل محبوبِ من بود
پاییز زرد؛
دیگر نیست...

شعر: Onlar Yanlış Biliyor
سراینده: Sinan
خواننده: Candan Erçetin

مصائب تعطیلات!

در هفته‌ها و بخصوص روزهای اخیر، به خاطر مهمانی‌های پی‌درپی آخرین روزهای تعطیلات تابستانی، در خوردن و گاهی در نوشیدن، به شدت ناپرهیزی کردم! از فردا مدرسه‌ها که باز می‌شوند، درس و مشق بچه‌ها، دیگر فرصت سرخاراندن به والدین نمی‌دهند، چه برسد به مهمانی دادن و مهمانی رفتن! و البته این خود، برگشتن زندگی به حالت عادی و برنامه‌ریزی شده‌تر است.