Resident Evil 3 Nemesis

در خاطراتم، در کوچه پس‌کوچه‌های Raccoon City پرسه می‌زنم... ماجرا از این‌جا آغاز شده بود:
September 28th. Daylight... The monsters have overtaken the city. Somehow... I'm still alive
28 سپتامبر. روشنایی روز... هیولاها بر شهر غلبه کرده‌اند. به هر نحوی که بود... من هنوز زنده هستم...

...Devam

هرطور که شده، باید سرِ پا و قوی باشم؛ آخر من یک همسر و یک پسر دارم!

سلامتی باشه

همکارم همین‌طوری و به حسابِ صحبت‌ها و احوال‌پرسی‌های از روی عادتِ روزمره، با شوخی پرسید: خودت می‌توانی بخوابی و بلند شوی؟(یعنی تندرست و سلامتی؟) قبل از این‌که به شوخی، جواب‌اش را بدهم، یادِ عمل جراحی بای‌پس قلب‌ام افتادم. نزدیک به سه سال پیش بود؛ برای خوابیدن و بلند شدن، از همسرم کمک می‌گرفتم!

Mental illness

کرم ریختن و متلک گفتن در محیط کار، از خصوصیات یکی از همکاران‌ام است. با توجه به افکار و گفتار و رفتارش، فکر می‌کنم از یک نوع بیماری روانی رنج(شاید هم لذت) می‌برد. دوست دارم نام بیماری‌اش را بدانم!

پی‌نوشت:
کاراکتر جالبی دارد. گاهی دل‌ام برای متلک‌های‌اش تنگ می‌شود!

Lost Culture

در منطقه‌ی بافرهنگ‌‌نشین شهر، در پارک نشسته و تخمه می‌شکند و پوست‌اش را روی زمین می‌ریزد! وای به حال منطقه‌ی بی‌فرهنگ‌نشین‌...

سر تا پا خراب!

وکیل دادگستری، با ماشین‌اش آمده داخل پارک بازی بچه‌ها!!!

تهدیدها و فرصت‌ها

تهدید را به فرصت تبدیل کردن، یعنی این‌که وقتی مجبور هستی هر صبح برای شرکت سنگک بخری، اول این‌که سحرخیز می‌شوی و دوم این‌که قبل از بقیه به شرکت می‌رسی و فرصت نرمش کردن داری. در دنیای کریپتو کارنسی، موضوعی هست مبنی بر این‌که نه تنها می‌توان از خیزش‌های بازار بهره‌مند شد، بلکه می‌شود از ریزش‌ها هم سود کسب کرد!

بارباپاپا

بچه را باید نه خیلی باتربیت و نه خیلی بی‌تربیت بزرگ کرد! بهتر است با فرهنگِ حدِ وسطِ جامعه و در بهترین حالت، فقط کمی بالاتر از فرهنگ موجود، تربیت داد تا در مواجهه با کاراکترهای مختلف جامعه، نتیجه‌ی مطلوب‌تری بگیرد. یعنی بتواند با هر نوع شخصیتی، با زبان خودش صحبت کند!

پی‌نوشت:
آدم باید هم‌زمان قابلیت فرشته یا شیطان شدن داشته باشد!!!

حقیقتِ شیرین!

گفت: خوش‌تیپ شده‌ای.
گفتم: پس حقیقت، همیشه هم تلخ نیست!

پی‌نوشت:
(نیشِ باز+چشمک)

فقط به تعدادِ انگشتان یک دست!

کمی بعد از فراغت از تحصیل و پایان خدمت سربازی شروع شد و کمی قبل از ازدواج تمام شد؛ آغاز و پایانِ به یادماندنی‌ترین، دل‌چسب‌ترین و بهترین سال‌های زندگی‌ام!

پی‌نوشت:
هرچند هر برهه از زندگی، شیرینی و تلخی خودش را دارد؛ اما آن پنج سال، چیزِ دیگری بود...