تجربه‌ای تازه با مرغ سحر!

هرچند صبح‌ها مسئولیتِ خرید نان سنگک برای شرکت را بر عهده گرفته‌ام(بر گردن‌ام افتاده!)، اما علارغم تمامی دردسرهایش، مزیت‌هایی مثل سحرخیزتر شدن و بخصوص شانسِ دیدنِ ساعات خاصی از شهر را دارد. ساعاتی که شبیه هیچ ساعتی از شبانه روز نیست؛ لحظاتی که می‌شود دوباره زنده شدن شهر را در یک هوای گرگ‌ومیش دید. لحظاتِ طلوع صبح، بعد از یک شبِ تار...

کارِ جدید!

کارِ جدیدم: خیره شدن به کندل‌ها و نمودارهای رمزارزها...!!!

پی‌نوشت:
دلم نیامد به جای کارِ جدید، بنویسم: قمارِ جدید!
پی‌نوشت2:
یکی از تریدرها می‌گفت کسی که از بازارهای مالی سر در نمی‌آورد، به چشم قمار به آن‌ها نگاه می‌کند!

کامپیوتری برای تماس فصول!

در فیلم‌های سینمایی(معمولاً خارجی) همیشه یک کامپیوتری هست که به اطلاعات تمامی افراد، دسترسی دارد. حتی این‌که فردِ مورد نظر، صبح، چایی را با چند قند خورده است!

بیشتر از یک‌بار بخوانید!

خانم‌ها و افراد مسن، راننده‌های بدی نیستند؛ اما اکثر راننده‌های بد، یا خانم هستند یا مسن!

سرگرمی!

اگر اعصاب‌ام درست باشد، دیدنِ تیپ‌های شخصیتی گوناگون با رفتارها و گفتارهای مختلف، می‌توانند برایم جالب و سرگرم کننده باشند.

- اندر تفکرات ایستادن در صف سنگک در یک صبح دل‌انگیز بهاری بعد از یک شبِ بارانی

ترین‌ام!

محافظه‌کارتر از من چه کسی؟!

تنهای آرام...

شبِ ابری و کمی سرد بهاری، بعد از یک عصرِ بارانی، تنهایی و صدای موسیقی آرام از رادیو...

کردن و شدن!

زندگی‌مان، حاصل انتخاب‌هایی است که می‌کنیم و انتخاب‌هایی که می‌شویم.

پدران و پسران

من، پسرِ یک پدر، و پدرِ یک پسر!

پی‌نوشت:
به وظایف‌ام فکر می‌کنم.

بی‌سوادِ حقیر!

یک ستاره‌شناس در تلویزیون صحبت می‌کند. در مقابل دانسته‌های او، احساس بی‌سوادی و در مقابل عظمت جهان، احساس حقارت می‌کنم.