انگیزه‌ای برای ادامه به خدمت!

تنها کارمندی که دوست ندارد بازنشست شود، کارمندی است که درآمد جانبی روزانه‌اش، از حقوق ماهیانه‌اش بیشتر است!

پی‌نوشت:
به دادنِ پول یا مال به کسی برای انجام کارِ ناحق، رشوه می‌گویند.

فاخر

لحظاتِ فاخرِ تنهایی و سکوت با چاشنی موزیک آرام...

پی‌نوشت:
رادیو SlowTürk

ترانه‌ی مشترک

اجرای مشترک یک ترانه توسط دو خواننده از دو ملت، باعث دوستی و نزدیکی بیشترِ ملت‌هایشان می‌شود.

اعتراض بی‌اعتراض!

منتظر سبز شدنِ چراغ راهنمایی هستم. راننده‌ی ماشینی که کنارِ ماشین‌ام ایستاده، نایلون خوراکی را از پنجره به بیرون می‌اندازد؛ می‌خواهم آن را از روی زمین بردارم و به نشانه‌ی اعتراض، به داخل ماشین‌اش بی‌اندازم؛ اما وقتی بیشتر دقت می‌کنم، می‌بینم یک وانتِ قراضه و فرسوده که از قیافه‌ی خسته و ظاهرِ ژولیده‌ی راننده هم مشخص است که از کله‌ی سحر تا بوق سگ، کار می‌کند. مطئناً اجاره‌نشین هم هست با کلی قرض و قوله و بدهی و قسط و شاید یک خانمِ فلک‌زده و دو سه بچه‌ی قد و نیم قد هم دارد! با خودم می‌گویم، این اوضاع‌اش، دیگر جای اعتراض به او باقی نمی‌گذارد؛ اگر اعتراضی هم هست، باید از طرف او باشد، نه از طرف دیگران. آشغال را از روی زمین برمی‌دارم و می‌گذارم داخل ماشین‌ام و به راه خودم ادامه می‌دهم...

پی‌نوشت:
هرچند فقر، توجیهی برای بی‌فرهنگی نیست، اما فشارِ فقر از یک مرحله‌ای به بعد دیگر همه چیز را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.

بدِ غالب!

بعد از چندوقت و کلی تمرین برای سحرخیز شدن و کم و بیش موفقیت در این زمینه، کافی است فقط در یک روزِ تعطیل، کمی دیرتر بیدار شد؛ از فردای آن روز، تمامی رشته‌ها پنبه شده‌اند! نمی‌دانم چرا عادت‌های بد بر عادت‌های خوب غلبه می‌کنند!

امان از...

میل جنسیِ بشر، بیشترین آسیب را به بشر و دیگر کائنات زده است!

Just 1 minute

پشت چراغ قرمز است که ارزش و اهمیت یک دقیقه مشخص می‌شود!

آماتورِ حرفه‌ای!

در هیچ کاری، حرفه‌ای نمی‌شوم!

پی‌نوشت:
در آماتور ماندن، حرفه‌ای شده‌ام!!!

1 تا 2000

یک قرص نان لواش را 1 تومان می‌خریدم؛ اکنون به 2000 تومان می‌خرم!

به همین تلخی!

گاهی اسباب‌بازی که پسرم آرزوی داشتن‌اش را دارد، به دلیل مشکلات مالی نمی‌توانیم برای‌اش بخریم؛ اما مجبور می‌شویم برای روز تولدِ دوست‌اش بخریم تا به عنوان کادو، به او تقدیم کند! و گاهی زندگی به این تلخی است...